2012 MINI John Cooper Works Convertible Base specificaties, kleuren, 0-60, 0-100, beoordeling van een kwart mijl en topsnelheid

een van de gemakkelijkst herkenbare auto's ter wereld, de mini heeft een cultstatus weten te bereiken ondanks het feit dat hij zo gewoon is als ze komen. het idee en het ontwerp van de mini kwamen oorspronkelijk van het Britse motorbedrijf, maar de kleine auto heeft verschillende veranderingen ondergaan als het op de fabrikant aankomt.

in de jaren 60 begon het een hele nieuwe rage omdat het, ondanks dat het erg klein was, eigenlijk genoeg ruimte binnenin had voor passagiers en bagage. dit was te danken aan het innovatieve ontwerp van de voorwielaandrijving en motor. Aanvankelijk werden de wagens verkocht onder het austin- of het morris-embleem. pas in 1969 werd mini een eigen merk.

de mini's waren ook behoorlijk efficiënt vanuit het oogpunt van prestaties, met een unibody die het gewicht verder verminderde en meer ruimte in de auto gaf. het ontwerp werd zo bekend dat de rover group, afstammelingen van bmc, in 1990 besloot de auto als handelsmerk te gebruiken.

de eerste mini werd geproduceerd in augustus 1959, het merk i ook bekend als de austin 850 en de morris 850 op internationale markten, terwijl ze in het uk bekend stonden als austin seven of de morris mini-minor. tot het einde van de eerste generatie in 1967 kregen de auto's verschillende upgrades, waaronder een betere ophanging en automatische transmissie.

de tweede generatie auto's werd geproduceerd tussen 1967 en 1970. ze hadden een opnieuw ontworpen grille en een grotere achterruit. het waren deze auto's die in 1969 werden gebruikt om de hitfilm "the italian job" te maken.

een interessante versie van het miniblikje in 1961 toen John Cooper, eigenaar van het Cooper Car Company, het potentieel van de kleine auto's inzag en besloot om de Mini Cooper te maken, een krachtigere versie van de Basic Austin Mini Cooper en Morris Mini Cooper. het had een grotere motor van 997cc, 55 pk, dubbele su carburateurs, een kortere versnellingsbak en schijfremmen.

de goede recensies voor deze versie leidden in 1963 tot de ontwikkeling van een nog sportievere versie, de mini cooper s. cooper bouwde ook auto's speciaal voor het racecircuit. deze waren bijzonder succesvol in de monte carlo-rally die ze wonnen in 1964, 1965 en 1967 (in 1966 werden ze gediskwalificeerd ondanks het feit dat ze op de eerste drie posities eindigden).

de derde generatie mini's, de mark iii, kwam tussen 1970-2000. deze hadden grotere carrosserieën, verborgen deurscharnieren en oprolramen (vorige modellen hadden schuiframen). Ondanks al hun inspanningen konden de fabrikanten de mini, die nu dringend toe was aan een make-over, die nieuwe air-look gewoon niet geven, een feit dat de algehele verkoop ernstig beïnvloedde.

de enige manier waarop de mini het in de jaren 80 en 90 overleefde, was door met “speciale edities” te komen. dit was voor een deel het werk van BMW die de restanten van bmc kocht onder het rover-embleem. deze modellen werden gezien als coole mode-iconen, een vleugje retro in een verder moderne markt. maar BMW was niet klaar met het mini-logo dat het nog steeds droeg, in 2001 werd de technologisch geavanceerde nieuwe mini gelanceerd, die verder niets te maken had met de oude auto. in 2007 bereikte het aantal geproduceerde auto's 1 miljoen.