2013 MINI John Cooper Works Base specyfikacje, kolory, 0-60, 0-100, opór ćwierć mili i przegląd prędkości maksymalnej

jeden z najbardziej rozpoznawalnych samochodów na świecie, mini udało się osiągnąć status kultowy, mimo że jest tak powszechny, jak się pojawia. pomysł i projekt mini wyszedł pierwotnie od brytyjskiej korporacji motoryzacyjnej, ale mały samochód przeszedł kilka zmian, jeśli chodzi o producenta.

w latach 60. rozpoczął zupełnie nowy szał, ponieważ pomimo tego, że był bardzo mały, w rzeczywistości miał wystarczająco dużo miejsca dla pasażerów i bagażu. było to zasługą innowacyjnej konstrukcji napędu na przednie koła i silnika. początkowo samochody sprzedawano pod znaczkiem austin lub morris. Dopiero w 1969 roku mini stało się własną marką.

minis były również dość wydajne z punktu widzenia osiągów, posiadając jednoczęściową obudowę, która jeszcze bardziej zmniejszyła wagę i zapewniła więcej miejsca w samochodzie. jego konstrukcja stała się tak znana, że ​​do 1990 roku grupa roverów, potomkowie bmc, zdecydowała się na znak firmowy samochodu.

pierwszy mini został wyprodukowany w sierpniu 1959 roku, na rynkach międzynarodowych znany był również jako austin 850 i morris 850, podczas gdy w Wielkiej Brytanii były one znane jako austin siedem lub morris mini-minor. do końca pierwszej generacji w 1967 roku samochody otrzymały kilka ulepszeń, w tym lepsze zawieszenie i automatyczną skrzynię biegów.

druga generacja samochodów była produkowana w latach 1967-1970. Posiadały one przeprojektowany przedni grill i większą tylną szybę. to właśnie te samochody zostały użyte do nakręcenia przebojowego filmu „Włoska robota” w 1969 roku.

ciekawa wersja mini puszki w 1961 roku, kiedy john Cooper, właściciel firmy Cooper Car Company dostrzegł potencjał małych samochodów i postanowił stworzyć mini cooper, mocniejszą wersję podstawowego austina mini cooper i morris mini cooper. miał większy silnik o pojemności 997 cm3, 55 KM, dwa gaźniki, skrzynię biegów o ściślejszej dawce i hamulce tarczowe.

Dobre recenzje tej wersji doprowadziły do ​​opracowania jeszcze bardziej sportowej wersji, Mini Cooper s w 1963 roku. Cooper również budował samochody specjalnie na tor wyścigowy. odnieśli one szczególne sukcesy w rajdzie Monte Carlo, który wygrali w 1964, 1965 i 1967 r. (w 1966 r. zostali zdyskwalifikowani pomimo zajmowania trzech czołowych miejsc).

trzecia generacja minis, mark III, pojawiła się w latach 1970-2000. te miały większe nadwozia, ukryte zawiasy drzwi i kręcone okna (poprzednie modele miały przesuwne). pomimo wszelkich starań, producenci po prostu nie mogli wprowadzić tego nowego, powietrznego wyglądu do mini, który teraz potrzebuje poważnej przeróbki, co poważnie wpłynęło na ogólną sprzedaż.

jedynym sposobem na przetrwanie mini w latach 80. i 90. było stworzenie „edycji specjalnych”. po części było to dziełem bmw, które kupiło resztki bmc pod znaczkiem łazika. modele te były postrzegane jako fajne ikony mody, odrobina stylu retro na nowoczesnym rynku. ale bmw nie zostało ukończone z mini logo, które nadal nosiło, w 2001 roku wprowadzono na rynek zaawansowane technologicznie nowe mini, które inaczej nie było związane ze starym samochodem. w 2007 roku liczba wyprodukowanych samochodów osiągnęła 1 milion.